मिडिया नचिन्ने गाउँ

स्केच : रवीन्द्र मानन्धर

रसुवाको स्याफ्रुबेँसी कटेपछि गत्लाङ र गोल्जुङ गाउँ हुँदै चिलिमेसम्म पुगिन्छ, जहाँ चिलिमे जलविद्युत् आयोजना सञ्चालित छ। माघको पहिलो साता सहकर्मी रवि मानन्धरसँग त्यहाँ पुग्दा अनौठो अनुभव भयो। नेपालका अन्य भूभाग घुम्दा नयाँ मान्छे र क्यामरा देख्नासाथ 'कुन मिडियाबाट आउनुभएको' भनेर सोधिहाल्थे। धेरैले स्टिल क्यामरा र भिडियो क्यामरा छुट्याउन सक्दैनथे, कति त पत्रकारसँग कुरा गररिहँदा भिडियो खिचिँदै छ वा कतै लाइभ टेलिकास्ट भइरहेको छ भन्ने सोच्थे। तर, ती गाउँमा नयाँ मान्छे देख्यो कि 'प्रोजेक्टको काममा आउनुभएको' भनेर सोधिहाल्ने। फोटो खिचिरहँदा समेत बाटो नाप्ने काम भइरहेको अड्कल काट्थे। कहिले कालोपत्रे हुन्छ, मुआब्जा कहिले आउँछ भनेर सोध्थे।

रसुवा जिल्लामा ग्रामीण सडक र जलविद्युत् निर्माणको पछिल्लो चहलपहलले जनता पनि विकासका काममा बढी चासो राख्ने भएका रहेछन्। तर, बाहिरी रहनसहन, फेसन, भेषभूषाको उत्ति प्रभाव नदेखिने ती गाउँमा 'पत्रकार हौँ' भन्दाचाहिँ हम्मेसी नपत्याउने। बास बसेको होटलमा एक स्थानीयले र्‍याखर्‍याख्ती पारे। उनी भन्दै थिए, "यति टाढा घुम्नलाई मात्र आएको कुरा पत्याउन गाह्रो भो!"



Part of Notebook by UPAHAR JUNG SHAH published in Nepal Magazine on 2 February 2014